Prawdziwi i udawani bohaterowie

(to były czasy z komedii Stanisława Barei, ale jakieś inne)

Nie wszyscy zapewne pamiętają, że 13 grudnia 1981 roku wypadał w niedzielę. Pisząc "nie wszyscy" mam na myśli tych, którzy urodzili się po tej dacie, lub ewentualnie krótko przed nią. Cała reszta narodu pamięta, że "kolega" Jaruzelski Wojciech skasował nam komunikację, co na dzisiejszy język przekładając oznaczałoby, że pozbawił nas sieci. To nie było miłe! A na dodatek w TV pokazywali tylko i wyłącznie flagę narodową, lub przemówienie generała, w którym tłumaczył narodowi, dlaczego chce nas bronić przed nami samymi. Oczywiście tak tego nie sformułował i były obce wpływy, zachodnie knowania i cały ten szajs, którego i dzisiaj możecie się napaść w publikatorach, dzięki współczesnej nieomylnej władzy. A propos publikatorów. W TVP i od niej zależnych kanałach ciągle montowana jest opowieść o jedynym, prawdziwym bohaterze tamtych czasów Jarku Zbawicielu. Ja pamiętam dobrze co robiłem w nocy z 12 na 13 grudnia. Ja piłem wódkę z dwoma kolesiami z klasy, a zakąski serwowała nam Darling, którą pojąłem za żonę 3 miesiące wcześniej. Brak teleranka w niedzielny poranek wcale mnie nie obszedł, bo jedyne co mnie dotykało prawdziwie, to był kac gigant i tak było do wieczora. Na mojej ulicy nie było czołgów, ani wkładu do nich, rządził ostry mróz i przekonanie, że nie chce mi się jutro iść do pracy.

- Dlaczego to wspominam? - Pewnie dlatego, że wkurza mnie nieszczera martyrologia i nie chcę być zaliczany do coraz liczniejszych zastępów tych, którzy dzisiaj przyznają się do bycia aktywną opozycją. Na początku większość z nas była jak ogłuszona tym co się stało. Prawdziwy opór zaczął się rodzić "po rzezi w Wujku" i kilku innych występach komunistycznych pachołów. Dopiero jak człowiek dostał pałą przez łeb, czy plecy, to zaczynał uświadamiać sobie, że jest obywatelem, że to jest też jego kraj i że nie musi być on taki skurwiały i dziadowski. O wielu prawdziwych bohaterach jest dzisiaj cicho. To tylko śmierć księdza Popiełuszki wypłynęła w tym morzu kłamstwa i gównoprawd, a wielu innych zginęło w "wypadkach", lub popełnili "samobójstwo". Dzisiaj okazuje się, że niestety nie ma dla nich miejsca w pamięci zbiorowej. Dzisiaj bohaterami są ci, którzy sami się nimi ogłaszają.

W związku z powyższym stwierdzam - 13 grudnia 1981 roku nie dokonałem żadnych czynów godnych, a mój kac był wręcz zdradziecki, bo wódką monopolową uczyniony.
Ofiary indywidualne działań władz stanu wojennego
Wanda Kołodziejczyk (ur.1923) – zmarła 4 stycznia 1982 po pobiciu w areszcie śledczym na ul. Rakowieckiej w Warszawie [potrzebny przypis]
Franciszek Zdunek (ur.1942) – zastrzelony 2 lutego 1982 przez funkcjonariusza MO
Zbigniew Szymański – zmarł pobity przez ZOMO w kwietniu 1982
Wojciech Cielecki (ur.1963) – zastrzelony przez żołnierza LWP 2 kwietnia 1982 w Białej Podlaskiej
Stanisław Kot – zmarł 3 kwietnia 1982 w Rzeszowie w wyniku pobicia przez patrol ZOMO
Mieczysław Rokitowski (ur.1935) – zmarł 3 kwietnia 1982 pobity w czasie przesłuchania w areszcie śledczym w Załężu
Andrzej Grzywa – zmarł 30 sierpnia 1982 pobity na komendzie MO w Gdańsku
Zdzisław Jurgielewicz (ur.1953) – zmarł 21 września 1982 pobity przez MO w Giżycku
Adam Grudziński (ur.1946) – zmarł pobity w obozie dla internowanych w Załężu w październiku 1982
Zbigniew Simoniuk (ur. 1950) – członek Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania, zmarł 8 stycznia 1983 w więzieniu w Białymstoku
Zenon Bleszczyński (ur.1959) – zmarł 14 stycznia 1983 w wyniku pobicia w  areszcie śledczym
Jacek Jerz (ur.1944) – wiceprzewodniczący NSZZ Solidarność w Radomiu, delegat na I Krajowy Zjazd NSZZ Solidarność, członek władz krajowych Konfederacji Polski Niepodległej i Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania, zmarł nagle 31 stycznia 1983 po zwolnieniu z ponadrocznego internowania, gdzie przeszedł „ścieżki zdrowia” (pacyfikacja protestu internowanych w Kwidzynie). Bezpośrednio przed jego śmiercią szef SB w Radomiu zlecił na piśmie (dokument zachował się w archiwach IPN) zastosowanie wobec niego „przedsięwzięcia specjalnego”
Jan Ziółkowski (ur.1940) – współpracownik Komitetu Budowy Pomnika Ofiar Czerwca 1956, zmarł 5 marca 1983, pobity na V komendzie MO w Poznaniu
Józef Larysz (ur.1942) – przewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność w ELWRO w Pszczynie, zmarł 7 marca 1983 po przesłuchaniu na komendzie MO
Ryszard Kowalski (ur.1939) – przewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność w Hucie Katowice, jego ciało wyłowiono 31 marca 1983
Bogusław Podboraczyński (ur.1962) – działacz NSZZ Solidarność z Nysy, zamordowany przez funkcjonariuszy MO, ciało wydobyto z rzeki 30 kwietnia 1983
Andrzej Szewczyk (ur.1961) – zmarł w maju 1983 w wyniku pobicia przez ZOMO
Grzegorz Przemyk (ur.1964) – zmarł 14 maja 1983 w wyniku pobicia na komendzie MO przy ul. Jezuickiej w Warszawie
Zdzisław Miąsko (ur.1954) – zmarł 3 czerwca 1983 po przesłuchaniu na posterunku MO w Nowej Miłośnie
Andrzej Gąsiewski (ur.1954) – pracownik Instytutu Badań Jądrowych zamordowany 17 czerwca 1983 w Warszawie
Jerzy Marzec (ur.1962) – ciało znaleziono nad Odrą 22 czerwca 1983
Jan Samsonowicz (ur.1944) – zmarł 30 czerwca 1983, działacz NSZZ Solidarność i Ruchu Młodej Polski, upozorowanie samobójstwa, ciało powieszono na bramie Stoczni Gdańskiej im. Lenina

Ofiary zdarzeń masowych

Pacyfikacja kopalni Wujek 16 grudnia 1981

Józef Bolesław Czekalski (ur.1933)
Józef Krzysztof Giza (ur.1957)
Joachim Gnida (ur.1952, zm.25 stycznia 1982)
Ryszard Gzik (ur.1946)
Bogusław Kopczak (ur.1953)
Andrzej Pełka (ur.1962)
Jan Stawisiński (ur.1960)
Zbigniew Wilk (ur.1951)
Zenon Zając (ur.1959)
Stłumienie demonstracji w Gdańsku 17 grudnia 1981
Antoni Browarczyk (ur.1957) – zginął postrzelony przypadkowo
Pacyfikacja strajku na Politechnice Wrocławskiej 15 grudnia 1981
Tadeusz Kosecki – zmarł pobity przez ZOMO
Stłumienie pokojowej demonstracji w Poznaniu 13 lutego 1982
Wojciech Cieślewicz (ur.1953) – zmarł pobity przez ZOMO
Stłumienie pokojowej demonstracji w Warszawie 3 maja 1982
Joanna Lenartowicz (ur.1963) – zmarła 5 maja w wyniku pobicia przez ZOMO [potrzebny przypis]
Mieczysław Radomski (ur.1926) – zmarł pobity przez ZOMO
Adam Szulecki (ur.1950) – zmarł 9 maja w wyniku pobicia przez ZOMO
Stłumienie pokojowej demonstracji we Wrocławiu 3 maja 1982
Władysław Durda – zatruty gazami łzawiącymi ZOMO
Stłumienie pokojowej demonstracji w Krakowie 13 maja 1982
Włodzimierz Lisowski (ur.1915) – zmarł 13 lipca w wyniku pobicia przez ZOMO i SB

Poznań 11 maja 1982

Piotr Majchrzak (ur.1963) – zmarł 18 maja w wyniku pobicia przez ZOMO i funkcjonariuszy WSW

Stłumienie pokojowej demonstracji we Wrocławiu 13 maja 1982

Rozbicie organizacji podziemnej 16 czerwca 1982 w Warszawie

Emil Barchański (ur.1965) – po wykryciu, że na czele tajnej organizacji, do której należał, stał tajny współpracownik SB został poddany torturom w Pałacu Mostowskich, ciało utopiono w Wiśle (nie ma pewności co do okoliczności śmierci i do rzekomego wykrycia TW w ramach organizacji)

Stłumienie pokojowej demonstracji w Gdańsku 31 sierpnia 1982

Piotr Sadowski (ur.1950) – zmarł trafiony petardą ZOMO
Stłumienie pokojowej demonstracji we Wrocławiu 31 sierpnia 1982
Tadeusz Woźniak (ur.1933) – zmarł 1 września w wyniku pobicia przez ZOMO
Kazimierz Michalczyk (ur.1955) – postrzelony przez ZOMO podczas demonstracji we Wrocławiu w dniu 31 VIII 982 – zmarł 2 września

Stłumienie pokojowej demonstracji w Lubinie 31 sierpnia 1982

Michał Adamowicz (ur.1954) – zmarł 5 września w wyniku postrzału
Mieczysław Poźniak (ur.1956) – zmarł w wyniku postrzału
Andrzej Trajkowski (ur.1950) – zmarł w wyniku postrzału
Stłumienie pokojowej demonstracji we Kielcach 31 sierpnia 1982
Stanisław Rak (ur.1947) – zmarł 7 września w wyniku pobicia przez ZOMO
Stłumienie pokojowej demonstracji w Częstochowie 1 września 1982
Eugeniusz Wiłkomirski (ur.1930) – zmarł 3 września w wyniku pobicia przez ZOMO

Stłumienie pokojowej demonstracji w Nowej Hucie 13 października 1982

Bogdan Włosik (ur.1962) – zastrzelony z broni palnej przez kapitana SB Andrzeja Augustyna

Stłumienie pokojowej demonstracji w Warszawie 10 listopada 1982

Stanisław Królik (ur.1943) – zmarł 16 listopada pobity przez ZOMO
Stłumienie pokojowej demonstracji w Gdańsku 11 listopada 1982
Wacław Kamiński (ur.1950) – zmarł 28 listopada trafiony petardą
Stłumienie pokojowej demonstracji w Krakowie 1 maja 1983
Ryszard Smagur (ur.1954) – zmarł trafiony petardą ZOMO
Stłumienie pokojowej demonstracji we Wrocławiu 1 maja 1983
Włodzimierz Witkowski (ur.1952) – zaginął w czasie demonstracji, zwłoki znaleziono 7 września
Bernard Łyskawa (ur.1927)

Stłumienie pokojowej demonstracji w Warszawie 3 maja 1983

Marek Kuchta (ur.1953) – zmarł 5 maja 1983 w wyniku pobicia przez MO
Adam Szulecki – zmarł 9 maja 1983 w wyniku pobicia przez ZOMO

[CC] Mirosław Kałuża

Prawdziwi i udawani bohaterowie

(to były czasy z komedii Stanisława Barei, ale jakieś inne)

Nie wszyscy zapewne pamiętają, że 13 grudnia 1981 roku wypadał w niedzielę. Pisząc "nie wszyscy" mam na myśli tych, którzy urodzili się po tej dacie, lub ewentualnie krótko przed nią. Cała reszta narodu pamięta, że "kolega" Jaruzelski Wojciech skasował nam komunikację, co na dzisiejszy język przekładając oznaczałoby, że pozbawił nas sieci. To nie było miłe! A na dodatek w TV pokazywali tylko i wyłącznie flagę narodową, lub przemówienie generała, w którym tłumaczył narodowi, dlaczego chce nas bronić przed nami samymi. Oczywiście tak tego nie sformułował i były obce wpływy, zachodnie knowania i cały ten szajs, którego i dzisiaj możecie się napaść w publikatorach, dzięki współczesnej nieomylnej władzy. A propos publikatorów. W TVP i od niej zależnych kanałach ciągle montowana jest opowieść o jedynym, prawdziwym bohaterze tamtych czasów Jarku Zbawicielu. Ja pamiętam dobrze co robiłem w nocy z 12 na 13 grudnia. Ja piłem wódkę z dwoma kolesiami z klasy, a zakąski serwowała nam Darling, którą pojąłem za żonę 3 miesiące wcześniej. Brak teleranka w niedzielny poranek wcale mnie nie obszedł, bo jedyne co mnie dotykało prawdziwie, to był kac gigant i tak było do wieczora. Na mojej ulicy nie było czołgów, ani wkładu do nich, rządził ostry mróz i przekonanie, że nie chce mi się jutro iść do pracy.

- Dlaczego to wspominam? - Pewnie dlatego, że wkurza mnie nieszczera martyrologia i nie chcę być zaliczany do coraz liczniejszych zastępów tych, którzy dzisiaj przyznają się do bycia aktywną opozycją. Na początku większość z nas była jak ogłuszona tym co się stało. Prawdziwy opór zaczął się rodzić "po rzezi w Wujku" i kilku innych występach komunistycznych pachołów. Dopiero jak człowiek dostał pałą przez łeb, czy plecy, to zaczynał uświadamiać sobie, że jest obywatelem, że to jest też jego kraj i że nie musi być on taki skurwiały i dziadowski. O wielu prawdziwych bohaterach jest dzisiaj cicho. To tylko śmierć księdza Popiełuszki wypłynęła w tym morzu kłamstwa i gównoprawd, a wielu innych zginęło w "wypadkach", lub popełnili "samobójstwo". Dzisiaj okazuje się, że niestety nie ma dla nich miejsca w pamięci zbiorowej. Dzisiaj bohaterami są ci, którzy sami się nimi ogłaszają.

W związku z powyższym stwierdzam - 13 grudnia 1981 roku nie dokonałem żadnych czynów godnych, a mój kac był wręcz zdradziecki, bo wódką monopolową uczyniony.
Ofiary indywidualne działań władz stanu wojennego
Wanda Kołodziejczyk (ur.1923) – zmarła 4 stycznia 1982 po pobiciu w areszcie śledczym na ul. Rakowieckiej w Warszawie [potrzebny przypis]
Franciszek Zdunek (ur.1942) – zastrzelony 2 lutego 1982 przez funkcjonariusza MO
Zbigniew Szymański – zmarł pobity przez ZOMO w kwietniu 1982
Wojciech Cielecki (ur.1963) – zastrzelony przez żołnierza LWP 2 kwietnia 1982 w Białej Podlaskiej
Stanisław Kot – zmarł 3 kwietnia 1982 w Rzeszowie w wyniku pobicia przez patrol ZOMO
Mieczysław Rokitowski (ur.1935) – zmarł 3 kwietnia 1982 pobity w czasie przesłuchania w areszcie śledczym w Załężu
Andrzej Grzywa – zmarł 30 sierpnia 1982 pobity na komendzie MO w Gdańsku
Zdzisław Jurgielewicz (ur.1953) – zmarł 21 września 1982 pobity przez MO w Giżycku
Adam Grudziński (ur.1946) – zmarł pobity w obozie dla internowanych w Załężu w październiku 1982
Zbigniew Simoniuk (ur. 1950) – członek Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania, zmarł 8 stycznia 1983 w więzieniu w Białymstoku
Zenon Bleszczyński (ur.1959) – zmarł 14 stycznia 1983 w wyniku pobicia w  areszcie śledczym
Jacek Jerz (ur.1944) – wiceprzewodniczący NSZZ Solidarność w Radomiu, delegat na I Krajowy Zjazd NSZZ Solidarność, członek władz krajowych Konfederacji Polski Niepodległej i Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania, zmarł nagle 31 stycznia 1983 po zwolnieniu z ponadrocznego internowania, gdzie przeszedł „ścieżki zdrowia” (pacyfikacja protestu internowanych w Kwidzynie). Bezpośrednio przed jego śmiercią szef SB w Radomiu zlecił na piśmie (dokument zachował się w archiwach IPN) zastosowanie wobec niego „przedsięwzięcia specjalnego”
Jan Ziółkowski (ur.1940) – współpracownik Komitetu Budowy Pomnika Ofiar Czerwca 1956, zmarł 5 marca 1983, pobity na V komendzie MO w Poznaniu
Józef Larysz (ur.1942) – przewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność w ELWRO w Pszczynie, zmarł 7 marca 1983 po przesłuchaniu na komendzie MO
Ryszard Kowalski (ur.1939) – przewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność w Hucie Katowice, jego ciało wyłowiono 31 marca 1983
Bogusław Podboraczyński (ur.1962) – działacz NSZZ Solidarność z Nysy, zamordowany przez funkcjonariuszy MO, ciało wydobyto z rzeki 30 kwietnia 1983
Andrzej Szewczyk (ur.1961) – zmarł w maju 1983 w wyniku pobicia przez ZOMO
Grzegorz Przemyk (ur.1964) – zmarł 14 maja 1983 w wyniku pobicia na komendzie MO przy ul. Jezuickiej w Warszawie
Zdzisław Miąsko (ur.1954) – zmarł 3 czerwca 1983 po przesłuchaniu na posterunku MO w Nowej Miłośnie
Andrzej Gąsiewski (ur.1954) – pracownik Instytutu Badań Jądrowych zamordowany 17 czerwca 1983 w Warszawie
Jerzy Marzec (ur.1962) – ciało znaleziono nad Odrą 22 czerwca 1983
Jan Samsonowicz (ur.1944) – zmarł 30 czerwca 1983, działacz NSZZ Solidarność i Ruchu Młodej Polski, upozorowanie samobójstwa, ciało powieszono na bramie Stoczni Gdańskiej im. Lenina

Ofiary zdarzeń masowych

Pacyfikacja kopalni Wujek 16 grudnia 1981

Józef Bolesław Czekalski (ur.1933)
Józef Krzysztof Giza (ur.1957)
Joachim Gnida (ur.1952, zm.25 stycznia 1982)
Ryszard Gzik (ur.1946)
Bogusław Kopczak (ur.1953)
Andrzej Pełka (ur.1962)
Jan Stawisiński (ur.1960)
Zbigniew Wilk (ur.1951)
Zenon Zając (ur.1959)
Stłumienie demonstracji w Gdańsku 17 grudnia 1981
Antoni Browarczyk (ur.1957) – zginął postrzelony przypadkowo
Pacyfikacja strajku na Politechnice Wrocławskiej 15 grudnia 1981
Tadeusz Kosecki – zmarł pobity przez ZOMO
Stłumienie pokojowej demonstracji w Poznaniu 13 lutego 1982
Wojciech Cieślewicz (ur.1953) – zmarł pobity przez ZOMO
Stłumienie pokojowej demonstracji w Warszawie 3 maja 1982
Joanna Lenartowicz (ur.1963) – zmarła 5 maja w wyniku pobicia przez ZOMO [potrzebny przypis]
Mieczysław Radomski (ur.1926) – zmarł pobity przez ZOMO
Adam Szulecki (ur.1950) – zmarł 9 maja w wyniku pobicia przez ZOMO
Stłumienie pokojowej demonstracji we Wrocławiu 3 maja 1982
Władysław Durda – zatruty gazami łzawiącymi ZOMO
Stłumienie pokojowej demonstracji w Krakowie 13 maja 1982
Włodzimierz Lisowski (ur.1915) – zmarł 13 lipca w wyniku pobicia przez ZOMO i SB

Poznań 11 maja 1982

Piotr Majchrzak (ur.1963) – zmarł 18 maja w wyniku pobicia przez ZOMO i funkcjonariuszy WSW

Stłumienie pokojowej demonstracji we Wrocławiu 13 maja 1982

Rozbicie organizacji podziemnej 16 czerwca 1982 w Warszawie

Emil Barchański (ur.1965) – po wykryciu, że na czele tajnej organizacji, do której należał, stał tajny współpracownik SB został poddany torturom w Pałacu Mostowskich, ciało utopiono w Wiśle (nie ma pewności co do okoliczności śmierci i do rzekomego wykrycia TW w ramach organizacji)

Stłumienie pokojowej demonstracji w Gdańsku 31 sierpnia 1982

Piotr Sadowski (ur.1950) – zmarł trafiony petardą ZOMO
Stłumienie pokojowej demonstracji we Wrocławiu 31 sierpnia 1982
Tadeusz Woźniak (ur.1933) – zmarł 1 września w wyniku pobicia przez ZOMO
Kazimierz Michalczyk (ur.1955) – postrzelony przez ZOMO podczas demonstracji we Wrocławiu w dniu 31 VIII 982 – zmarł 2 września

Stłumienie pokojowej demonstracji w Lubinie 31 sierpnia 1982

Michał Adamowicz (ur.1954) – zmarł 5 września w wyniku postrzału
Mieczysław Poźniak (ur.1956) – zmarł w wyniku postrzału
Andrzej Trajkowski (ur.1950) – zmarł w wyniku postrzału
Stłumienie pokojowej demonstracji we Kielcach 31 sierpnia 1982
Stanisław Rak (ur.1947) – zmarł 7 września w wyniku pobicia przez ZOMO
Stłumienie pokojowej demonstracji w Częstochowie 1 września 1982
Eugeniusz Wiłkomirski (ur.1930) – zmarł 3 września w wyniku pobicia przez ZOMO

Stłumienie pokojowej demonstracji w Nowej Hucie 13 października 1982

Bogdan Włosik (ur.1962) – zastrzelony z broni palnej przez kapitana SB Andrzeja Augustyna

Stłumienie pokojowej demonstracji w Warszawie 10 listopada 1982

Stanisław Królik (ur.1943) – zmarł 16 listopada pobity przez ZOMO
Stłumienie pokojowej demonstracji w Gdańsku 11 listopada 1982
Wacław Kamiński (ur.1950) – zmarł 28 listopada trafiony petardą
Stłumienie pokojowej demonstracji w Krakowie 1 maja 1983
Ryszard Smagur (ur.1954) – zmarł trafiony petardą ZOMO
Stłumienie pokojowej demonstracji we Wrocławiu 1 maja 1983
Włodzimierz Witkowski (ur.1952) – zaginął w czasie demonstracji, zwłoki znaleziono 7 września
Bernard Łyskawa (ur.1927)

Stłumienie pokojowej demonstracji w Warszawie 3 maja 1983

Marek Kuchta (ur.1953) – zmarł 5 maja 1983 w wyniku pobicia przez MO
Adam Szulecki – zmarł 9 maja 1983 w wyniku pobicia przez ZOMO

[CC] Mirosław Kałuża
(345)

Pobierz PDF Wydrukuj