I od razu na wstępie wyjaśnienie. Śmigłowce te omawiam wspólnie ponieważ Mi-17 choć jest formalnie nową konstrukcją to tak naprawdę jest głęboką modernizacją śmigłowca Mi-8. Podstawową różnicą po której można na pierwszy rzut oka odróżnić Mi-8 od Mi-17 jest położenie śmigła ogonowego po prawej (Mi-8), lub lewej (Mi-17), stronie belki. Drugą podstawową różnicą jest zmiana silników z Klimov TW2-117 (Mi-8) na mocniejsze Klimov TW3-117VMA (Mi-17). Silniki te zaczęto montować od roku 1981 i od tego roku datuje się zmiana nazwy z Mi-8 na Mi-17.
Jeszcze jedna uwaga co do nazewnictwa. Nazwa Mi-17 jest przypisana wersjom eksportowym. W ZSRR i później w Rosji obowiązuje nazwa Mi-8M. Należy również zaznaczyć, że część MI-8 została zmodyfikowana do wersji Mi-17. Również w Polsce.
Jeśli chodzi o ilość produkowanych wersji to Wikipedia podaje, że są to 54 wersje w tym: (27 wersji Mi-8) (25 Wersji Mi-17) i 2 prototypowe. I podobnie jak dla śmigłowca Mi-2 podstawowe informacje techniczne:
⏺ 2 silniki Klimov TW2-117 (Mi-8) / Klimov TW3-117VMA (Mi-17)
⏺ Długość kadłuba 18,20m* 18,46m *
⏺ Szerokość kadłuba 2,50m **
⏺ Średnica wirnika 21,29m
⏺ Ilość łopat wirnika 5
⏺ Masa własna 6990kg / 7100kg
⏺ Prędkość max. / przelot. 250 / 225 km/h
⏺ Pułap 4500m / 5000m
⏺ Liczba miejsc 24
⏺ Załoga 2-4 osoby w zależności od wersji
⏺ Przestrzeń ładunkowa 5900kg
* według różnych źródeł
** bez dodatkowych bocznych zbiorników
Śmigłowce Mi-8 / Mi-17 są w Wojsku Polskim używane w czterech podstawowych konfiguracjach.
1. Transportowej, pozwalającej realizować szereg zadań związanych z wojskowym transportem lotniczym.
2.
Do transportu żołnierzy desantu, których może przyjąć na pokład do 24 z pełnym uzbrojeniem i wyposażeniem. Żołnierze zajmują miejsca na ławkach montowanych wzdłuż kadłuba, przy czym dwóch zasiada na fotelach zainstalowanych na tylnych drzwiach przedziału ładunkowego.
3.
W wersji sanitarnej umożliwia przewiezienie do 12 rannych na noszach. W układzie kombinowanym możliwe jest przewiezienie trzech rannych na noszach oraz 17 w pozycji siedzącej. W przypadku zainstalowania dodatkowego zbiornika paliwa w układzie sanitarnym możliwe jest przewiezienie do 15 rannych w pozycji siedzącej.
4. Jako śmigłowiec wsparcia pola walki. W takim układzie może przenosić do sześciu zasobników rakiet niekierowanych UB-32A-24 lub cztery wyrzutnie UB-32A-24 oraz dwie gondole UPK-23-250. Możliwy jest również lot z bombami lotniczymi – starsze wersje śmigłowców były wyposażone w specjalny celownik bombowy OPB-1R W przypadku konfiguracji z wyrzutniami UB-32A-24 i bombami możliwy jest również transport 24 żołnierzy pod warunkiem odpowiednio zmniejszonej ilości paliwa lub ładunku bojowego.
Jeśli chodzi o jednostki i ilość maszyn pozostających w służbie, to z przykrością muszę przyznać, że się poddałem. W danych na ten temat panuje nieprawdopodobny bałagan. Dla przykładu na jednej ze stron mamy zestawienie tych śmigłowców z 2010 lokujące znaczną ich część w 37 pułku śmigłowców transportowych i byłoby fajnie, gdyby nie to, że na innej stronie czytamy, że pułk ten został rozformowany w 1994 roku. To co udało się ustalić to fakt, że 12 szt Mi-17 w dwóch różnych wersjach to wyposażenie 7EDS, o czym pisałem już wcześniej. Śmigłowce te są również na wyposażeniu 25. Brygady Kawalerii Powietrznej i wchodzą wraz ze śmigłowcami W-3 Sokół w skład 1. Dywizjonu Lotniczego w Leźnicy Wielkiej oraz 7. Dywizjonu Lotniczego w Nowym Glinniku. W sumie na wyposażeniu Wojska Polskiego znajduje się aktualnie nieco ponad 70 maszyn.
[CC] Jacek WojciechowskiI od razu na wstępie wyjaśnienie. Śmigłowce te omawiam wspólnie ponieważ Mi-17 choć jest formalnie nową konstrukcją to tak naprawdę jest głęboką modernizacją śmigłowca Mi-8. Podstawową różnicą po której można na pierwszy rzut oka odróżnić Mi-8 od Mi-17 jest położenie śmigła ogonowego po prawej (Mi-8), lub lewej (Mi-17), stronie belki. Drugą podstawową różnicą jest zmiana silników z Klimov TW2-117 (Mi-8) na mocniejsze Klimov TW3-117VMA (Mi-17). Silniki te zaczęto montować od roku 1981 i od tego roku datuje się zmiana nazwy z Mi-8 na Mi-17.
Jeszcze jedna uwaga co do nazewnictwa. Nazwa Mi-17 jest przypisana wersjom eksportowym. W ZSRR i później w Rosji obowiązuje nazwa Mi-8M. Należy również zaznaczyć, że część MI-8 została zmodyfikowana do wersji Mi-17. Również w Polsce.
Jeśli chodzi o ilość produkowanych wersji to Wikipedia podaje, że są to 54 wersje w tym: (27 wersji Mi-8) (25 Wersji Mi-17) i 2 prototypowe. I podobnie jak dla śmigłowca Mi-2 podstawowe informacje techniczne:
⏺ 2 silniki Klimov TW2-117 (Mi-8) / Klimov TW3-117VMA (Mi-17)
⏺ Długość kadłuba 18,20m* 18,46m *
⏺ Szerokość kadłuba 2,50m **
⏺ Średnica wirnika 21,29m
⏺ Ilość łopat wirnika 5
⏺ Masa własna 6990kg / 7100kg
⏺ Prędkość max. / przelot. 250 / 225 km/h
⏺ Pułap 4500m / 5000m
⏺ Liczba miejsc 24
⏺ Załoga 2-4 osoby w zależności od wersji
⏺ Przestrzeń ładunkowa 5900kg
* według różnych źródeł
** bez dodatkowych bocznych zbiorników
Śmigłowce Mi-8 / Mi-17 są w Wojsku Polskim używane w czterech podstawowych konfiguracjach.
1. Transportowej, pozwalającej realizować szereg zadań związanych z wojskowym transportem lotniczym.
2.
Do transportu żołnierzy desantu, których może przyjąć na pokład do 24 z pełnym uzbrojeniem i wyposażeniem. Żołnierze zajmują miejsca na ławkach montowanych wzdłuż kadłuba, przy czym dwóch zasiada na fotelach zainstalowanych na tylnych drzwiach przedziału ładunkowego.
3.
W wersji sanitarnej umożliwia przewiezienie do 12 rannych na noszach. W układzie kombinowanym możliwe jest przewiezienie trzech rannych na noszach oraz 17 w pozycji siedzącej. W przypadku zainstalowania dodatkowego zbiornika paliwa w układzie sanitarnym możliwe jest przewiezienie do 15 rannych w pozycji siedzącej.
4. Jako śmigłowiec wsparcia pola walki. W takim układzie może przenosić do sześciu zasobników rakiet niekierowanych UB-32A-24 lub cztery wyrzutnie UB-32A-24 oraz dwie gondole UPK-23-250. Możliwy jest również lot z bombami lotniczymi – starsze wersje śmigłowców były wyposażone w specjalny celownik bombowy OPB-1R W przypadku konfiguracji z wyrzutniami UB-32A-24 i bombami możliwy jest również transport 24 żołnierzy pod warunkiem odpowiednio zmniejszonej ilości paliwa lub ładunku bojowego.
Jeśli chodzi o jednostki i ilość maszyn pozostających w służbie, to z przykrością muszę przyznać, że się poddałem. W danych na ten temat panuje nieprawdopodobny bałagan. Dla przykładu na jednej ze stron mamy zestawienie tych śmigłowców z 2010 lokujące znaczną ich część w 37 pułku śmigłowców transportowych i byłoby fajnie, gdyby nie to, że na innej stronie czytamy, że pułk ten został rozformowany w 1994 roku. To co udało się ustalić to fakt, że 12 szt Mi-17 w dwóch różnych wersjach to wyposażenie 7EDS, o czym pisałem już wcześniej. Śmigłowce te są również na wyposażeniu 25. Brygady Kawalerii Powietrznej i wchodzą wraz ze śmigłowcami W-3 Sokół w skład 1. Dywizjonu Lotniczego w Leźnicy Wielkiej oraz 7. Dywizjonu Lotniczego w Nowym Glinniku. W sumie na wyposażeniu Wojska Polskiego znajduje się aktualnie nieco ponad 70 maszyn.
Mi-8 (Po prawej) i Mi-17 (Po lewej) (Na drugim planie widoczny Mi-24)
[CC] Jacek Wojciechowski